Gençlerbirliği tarihinde ilk defa !

Evet tarihimizde ilk defa bir deplasman maçına (Iğdır FK) takımımızın başında yönetim kurulundan tek kişi olmadan gidildiği kayda geçmiştir.

Geçmişte böyle bir olayın yaşanmadığına hem kendi tespitlerime dayanarak hem de arkadaşlarıma sorarak ulaştım. Bir kere Rahmetli İlhan Cavcav’ın 40 sene boyunca gitmediği maç sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Onun gidemediği maça da mutlaka başkan vekili giderdi. Ayrıca yönetim kurulu üyesi olarak da en az 5-6 kişi onlara eşlik ederdi.

Bu kadar mı ?

Bu bahsettiğim sadece kulübün protokoldeki temsil şekli idi…

Takımla birlikte seyahat eden bir genel kaptan veya bir kafile başkanı da mutlaka ekipte yer alırdı. Zeki Ünaldı kendi işlerini ihmal etmek uğruna senelerce bu yükü omuzlamıştı. Rahmetli Atilla Aytek kış şartlarında uçağın inemediği doğu anadolu şehirlerine buzlu yollardan otobüsle takımı götürürdü.

Aynı sebeple defalarca yönetim kurulunun da kara yolundan Trabzon’a gitmişliği vardır.  

Rahmetli Cavcav öncesi Rahmetli Hasan ağabeyin, Rahmetli Adil amcanın başkanlık süreçleri de aynı şekilde geçmiştir.

Yani engel teşkil edecek hiçbir sebep bu ‘sahipsiz bırakmanın’ gerekçesi yapılamaz. Son anda maçın yeri değişince uçak bileti mi bulamadınız ?

Bulanlar nasıl buldu ?

Başkan adaylarından Murat Şamil Şen ve eski futbolcumuz Osman Kamer’de uçak bileti bulamadılar ama maçtaydılar.

Nasıl mı ?

İstanbul’dan Kars’a gittiler. Kara yolundan 134 km katederek Iğdır’a geçtiler ve aynı yoldan da geri döndüler.

Eski yöneticilerden Kubilay Güvenç’în ve Mehmet Soylu’nun da tribünde olduğunu öğrendim. Demek ki taraftar olunca dağları aşmak ne kadar kolay oluyormuş, bunu anlıyoruz. Kayda geçsin diye yazıyorum.    

Kubilay’ı en az 25 senedir tribünden tanırım. Nasıl Gençlerbirliği taraftarı olduğunu iyi bilirim. Bonkörlüğü konusunda çevresindeki herkesin de bilgisi vardır. Hele gündemde Gençlerbirliği varsa hiç sınır tanımaz…

Bu bakımdan “kulübe icra getiren yönetici” sıfatı onun üzerine oturmaz. Duyduğum an kendisine mutlaka bir yanlışlık yapıldığını anladım ama kendisi ile de konuşmadım. Sebebi gayet açık; öyle olsaydı bunları yazmamı hiç istemezdi. Zira para meselelerinin konuşulmasını sevmez, verdiği gün de unutmasını bilir.

Şimdi bunları neden anlattığım anlaşılmıştır herhalde; bu kulübe gelip geçici kendi PR’ını yapan yöneticiler değil, takımı sahiplenen ve tribüne yapışan ‘taraftar- yöneticiler’ lazımdır.

Şimdi bu haftaki İstanbul deplasmanına gelecek yönetici sayısına iyi bakınız. Gidecek olanların ne kadarının Gençlerbirliği için ne kadarının İstanbul kaçamağı için yola çıkacağına da sizler karar veriniz…