Gençlerbirliği seriyi 10 maça çıkardı. Geriye kaldı 11 maç. Bu final periyodunun en avantajlı kısmı ise son 3 maçın kolaylık derecesi…
Buna rağmen hâlâ rakiplerimizin ne yapacaklarına göre lig şekillenecek…
Maç fazlası ile 2. sıradayız. Karagümrük ve Erzurumspor bu hafta deplasmandalar. Yani heyecanımız 2 gün daha sürecek…
Bu günkü rakibimiz ile daha önce oynadığımız 7 maçta tek galibiyetimiz yoktu. Seriyi açık farklı galibiyetle bitirmiş olduk. Her şeyin bir ilki vardır ve o da bu güne kısmet oldu.
Önce futbolcumuz Nalepa’ya eniştesinin kaybı sebebiyle baş sağlığı dilerim. Hafta içinde Polonya’ya gidip, görevini yaptıktan sonra da zamanında dönerek bu maça çıkması iyi profesyonel olduğunun göstergesidir.
Maça gelince; oynadığımız oyunun kalitesi yükselmeye devam ediyor. Amilton- Metehan ikilisinin verimli üretimi devam ediyor. Defansı söylemeye gerek yok, taş gibi sapasağlam ve caydırıcı güç olarak rakip forvetlere zamanında müdahale ederek gol şansı vermiyorlar. Bir önemli istikrar unsuru da; kaleci Erhan’ın güven veren duruşu ile rakip forvetlerin çaresizliğini artırmasıdır. Yani şimdilik iyi gidiyoruz, seriye tek tek ilaveler yapmalıyız.
Hocamız en önemli sigortadır. Her maçı değişik kurguluyor, başarıya götüren de budur.
Manisa FK yediği 3 golle bozulan gol averajı nedeniyle tehlikeli bölgeye düştü. Enteresan bir durumdur, zira henüz o bölgedeki rakipleri maçlarını oynamadan bu olay gerçekleşti. İşleri zorlaşmıştır. Yolları açık olsun…
Sonuç olarak; ilk 2 sıradan süper lige çıkabilmeyi hiçbir zaman aklımın ucundan bile geçirmedim. Bunun için en fazla istediğim şey bu konuda yanılmış olmaktır.
Haydi Gençler !