Geçtiğimiz sezonun ikinci yarısında kurtarma faaliyetinde bulunan ne kadar işe yarar futbolcu varsa sözleşmeleri bitti. Elde kalanlar; alt yapıdan kadroya dahil olmuş ama kadroda yer bulamamış gençler ile futbol hayatlarının son durağı olarak Gençlerbirliği’ne kapağı atmış, yaş ortalaması 34 olan aşağıdaki futbolculardır. Önce bu akılcı sözleşmeleri (!) yapan muhteşem futbol adamlarını kutlayalım…
Planlamaya bakar mısınız; eleğin üstünde kalanları hemen göndermeyi, elek altına düşenleri ise sahiplenmeyi hedeflemişler…
Ben “Gençlerbirliği artık huzurevidir” diye boşuna söylemiyorum. Şimdi kalanları tek tek sayalım; Özgür Çek (32), Uğur Akdemir (35), Abdullah Durak (36), Rodriguez (31), Akabueze (34), Torje (34), Ayovi (35)
Yani tekrar sıfırdan başlayarak 20 futbolcu transfer etmek gerekiyor. Ancak yukardaki abiler zorunlu misafir oldukları için buna imkan görünmüyor.
Para bulunsa bile !
Oysa yancılar önümüzdeki sene hedefi play off olan bir kadroyla mücadele edeceğimizi zannediyorlar. Bunlar eldeki futbolcu mevcuduna bakmazlar, kasanın boş olduğunu umursamazlar, futbol aklı dedikleri beceriksizlere de yukarıdaki tabloya bakıp not vermezler.
Sadece her maçtan önce sözde tahmin yapıp bizim hanemize 3 puanı yazarlar. Haklarını yemeyelim, 3 puanda buluşsalar da skor tahminleri farklıdır…
E takdir edersiniz ki; bu arkadaşları hayal aleminden kurtaracak birilerine de ihtiyaç vardır. İşte biz de bu görevi yapmaya çalışıyoruz…
Sayın Başkan’ın gözünü korkutan da esasen yukardaki tablodur. Kendi yağımızla kavrulma aşaması geçilmiştir. Büyük bir yeni yatırım gerekmektedir.
Arda Güler olayında yeni gelişmeler vardır. Sözleşme bitiş tarihi Haziran 2025. Serbest kalma bedeli şimdilik 17.5 milyon euro olup, bu rakam Ali Koç tarafından artırılmaya çalışılıyor. Bu yoklukta nasıl çırak çıktığımızı merak edenlere duyurulur…
Zamanında söyledik; Fenerbahçe’ye hakları yok pahasına devretmek yerine; yönetim kulübe 2 milyon euro borç verip, zamanı gelince tahsil etseydi, satış payı bedeli üzerinden de (en az 8-10 milyon euro) kulübümüzün kasasında ilaç olabilecek tutarda bir kaynak kalabilirdi. Üstelik kimsenin de “alacağımı nasıl tahsil edeceğim ?” diye bir kaygısı olmazdı…
Yani herkesin mutlu olabileceği bir durumdan, bu gün geldiğimiz noktaya bakar mısınız ?